Učestvujemo na zajedničkim kulturološko-turističkim akcijama i manifestacijama.
Održavamo i markiramo planinarske staze.
Najkraće: odlazimo u prirodu, penjemo se na planine, prolazimo kroz kanjone, šume i upijamo sve te prirodne mirise biljaka, polja, visina i punimo oči pejzažima i bojama koje nas okružuju.
A Početak? Planinarsko društvo, sada klub “Pestingrad” je najprije osnovano pod nazivom “Planinarska Sekcija Kotor”, koja je djelovala u okviru Planinarsko-smučarskog društva “Subra” iz Herceg-Novog. Ustvari, najkraće rečeno, bilo je ovako: krajem februara 2003, PSD “Subra” je u kotorskom Kulturnom centru priredila prezentaciju svog pohoda kroz kanjon rijeke Škurde, do tada neosvojiv. Tom prilkom su nekoliko entuzijasta, na čelu sa tadašnjim predsjednikom PSD “Subra”, Željkom Starčevićem, spontano predložili obilazak prilično ovdašnjoj javnosti nepoznate pećine Tamnice, u blizini Perasta, i… naša planinarska priča je tu otpočela. Planinarski klub “Pestingrad” danas je u Planinarskom savezu Crne Gore, registrovan kao sportska organizacija i ima dvadesetak aktivnih članova iz Kotora,Tivta, Budve i otprilike, još toliko, povremenih učesnika na izletima. Uglavnom, svi ili većina, su se pridružili u prvim mjesecima postojanja ondašnje sekcije, a znatno veći broj ljudi je prošao kroz sekciju, (sada klub) i bio prisutan na samo nekoliko naših akcija, odakle se može zaključiti da je ovo vjerovatno i konačan broj ljudi zainteresovanih za ovu vrstu rekreacije u našem gradu; statistika ipak nije obeshrabrujuća: u odnosu na broj stanovnika, ova cifra, nešto ispod 0,1 %, je na nivou ostalih Planinarskih klubova čiji su podaci dostupni. Zanimljivo je spomenuti da je svojevremeno u Kotoru postojalo planinarsko društvo istog imena,”Pestingrad”, a u Tivtu planinarsko društvo “Vihor”, ali oba su se ugasila zbog nedostatka aktivnosti. Inače, na tom našem prvom izletu, pećinu poznatu pod imenom Tamnica, u blizini Perasta, posjetilo je nas 27 učesnika. Nakon toga naši članovi su sistematski obilazili interesantne, relativno lako dostupne destinacije Kotorskog zaleđa: tvrđavu na Vranovom brdu i Gornji Orahovac, napušten katun Gomilice, takodje napuštena sela Mali i Veliki Zalazi, Vališta, Crkvice, dominantni vrh Bokokotorskog zaliva Pestingrad, brdo Vrmac, te lovćenske vrhove Štirovnik, Treštenik, Jezerski vrh, Babljak, kao i vrhove Orjena, gdje naši osnivači PSK “Subra” posjeduju 2 planinarska doma, a učestvovali smo na nekoliko Orjenskih maratona i manifestacija “Noć punog mjeseca”. Već 2004, za članove smo organizovali jednodnevni turistički izlet na ostrvo Mljet, najstariji hrvatski nacionalni park i otpočeli saradnju sa Hrvatskim planinarskim Društvom “Mosor” iz Splita; organizovali smo tada i trodnevno planinarenje na vrh iznad Splita-Mosor, a splićani su nam uzvratili posjetu u decembru te iste godine. Tom prilikom smo organizovali izložbu njihovih fotografija, sakupljenih sa njihovih godišnjih konkursa na temu planinarenja, alpinizma, speleologije i planinske flore i faune. Na otvaranju i zatvaranju izložbe prikazani su dokumentarni film o nastanku Splita, “…I palača rodi grad” i filmovi Željka Starčevića, predsjednika PSK “Subra” o planinarenju u Boki Kotorskoj. Recimo, od tada pa do danas, sa planinarima iz Splita imali smo oko 10-tak zajedničkih akcija.
Proljeće 2005. kao da je udahnulo novi život u društvo: broj članova se naglo povećao, tako da je na svakoj turi u prosjeku bilo više od dvadeset ljudi - doduše na lakšim okolnim izletničkim, foto turama. Kako je vrijeme odmicalo, a kako se kaže,”sve više smo dobijali u nogama” i rekreativno planinarenje, zamijenili zahtijevnijim, fizičkim i tehničkim akcijama, te smo do sada u više navrata obišli masiv Prokletija, popeli blizu 10-tak prokletijskih vrhova, Durmitor-popeli do sada 5 vrhova, te ispenjali Komove, takođe u više akcija. Što se tiče inostranstva, bili smo na Rilu-Musala i Olimp-Mitikas, a najviša tačka penjanja za sada je svakako Kilimanjaro sa svojih 5895 mnv koji je osvojen oktobra 2010.
Nastavljena je lijepa saradnja sa Splićanima, a otpočete su i neke nove, kao što su sa planinarima i dobrim ljudima- PK Gorica, PK Javorak, PK Rumija, PK Prekornica, HPD Dubrovnik, PSK Vučji zub itd.
Zaključak: Narastajuća populacija planinara u Kotoru omogućila je i neke izvjesnije planove i viziju ozbiljnijih projekata turističke valorizacije takozvanih “kotorskih strana”: samo kotorsko zaleđe pruža niz interesantnih mogućnosti za rekreativno, amatersko planinarenje, budući da je većina destinacija lako osvojiva, a istovremeno vrlo privlačna po svojim pejzažima i vidicima koje pružaju. Nažalost, najveći nedostatak ove oblasti je bio potpuno odsustvo planinarske markacije, što onemogućava posjetu ljudima koji ne poznaju ove krajeve, te je primarni cilj članova ovog kluba uspostavljanje i održavanje sistema markiranih staza između Perasta i Kotora, čija se dužina procjenjuje na oko 25-30 km i izrada preciznih planinarskih karata.
PK Pestingrad-Kotor do sada je uglavnom raskrčio, te učinio prohodnim i markirao većinu tih staza, što uz neke dodatne, priključne staze, iznosi gotovo 30 km. Pored toga, klub je učinio prohodnim više decenijski zarasle staze na nedavno formiranoj primorsko-planinskoj transverzali (PPT) u dužini od oko 4 km. Članovi kluba još uvjek periodično rade na održavanju i redovnom čišcenju nekih od ovih spomenutih staza, kao i na raščišćavanju i markaciji novih. Prema evidencionoj listi, klub je na osmogodišnjicu svog postojanja (februar 2011.) imao ukupno oko 280 klasično pješačkih i planinarskuh akcija.
Saradnja sa planinarskim klubovima: Mosor iz Splita, Gorica iz Podgorice,Dubrovnik iz Dubrovnika,Komovi iz Podgorice,Subra iz Herceg-Novog,Rumija iz Bara,Vučji zub iz Trebinja,te mnogim drugim klubovima je u stalnom “usponu”.
Planinarski Klub Pestingrad uz klasično planinarenje ima sekcije: Speleologija, Služba Spašavanja i Free Climbing.
